Sprzedaż alkoholu wymaga zmian

Krajowa Izba Gospodarcza wielokrotnie podkreślała, iż rozwiązania prawne przyjęte w ustawie z 1982 r. nie odpowiadają nie tylko gospodarczym, ale także technicznym realiom. Pokazały to niejednolite interpretacje zasad sprzedaży alkoholu na odległość prowadzonej przez sklepy internetowe.

Przykładem wadliwości obowiązujących przepisów może być sytuacja, z jaką mamy do czynienia w Warszawie. Zgodnie z ze wspominaną ustawą z 1982 r., rada gminy ustala liczbę punktów sprzedaży napojów zawierających powyżej 4,5 proc. alkoholu (z wyjątkiem piwa), przeznaczonych do spożycia w miejscu sprzedaży oraz poza nim. Rada gminy ustala także zasady usytuowania na terenie gminy miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych. W stolicy liczba punktów jest różna w zależności od dzielnicy, a wyczerpanie przez nie dostępnego limitu sprawia, iż funkcjonujące na terenie dzielnicy punkty handlowe muszą, po zakończeniu trwania okresu zezwolenia, przerwać sprzedaż napojów alkoholowych i oczekiwać w kolejce na wydanie zezwolenia.

Rada Warszawy uzasadnia limitowanie punktów sprzedaży dla poszczególnych dzielnic dyspozycją art. 12 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Do KIG docierają jednak sygnały od przedsiębiorców, w ocenie których zgodnie z orzecznictwem i utrwalonym w doktrynie poglądem pod pojęciem „zasad usytuowania” nie można wprowadzać różnych zasad uzyskania zezwoleń na terenie jednego miasta. W treści omawianej ustawy o przeciwdziałaniu alkoholizmowi brak jest upoważnienia dla rady gminy do terytorialnego zróżnicowania zasad usytuowania miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych z uwagi na ich położenie na terenie jednostek pomocniczych samorządu terytorialnego – jakim są np. dzielnice m.st. Warszawa.

Warto podkreślić, że ograniczanie możliwości podejmowania działalności gospodarczej w tym zakresie może zostać uznane za niezgodne z przepisami ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, która daje szanse równego traktowania przedsiębiorców, w szczególności na terenie tej samej gminy. W ocenie KIG przykład Warszawy wskazuje jednoznacznie na potrzebę zmiany przepisów w kierunku ustalenia jednolitych warunków sprzedaży alkoholu w całym kraju. Gminy w drodze swoich decyzji nie powinny ograniczać możliwości sprzedaży alkoholu na danym terenie – tworząc tym samym niejednolite warunki do prowadzenia działalności gospodarczej. Zdaniem KIG zmian wymaga również system opłat za sprzedaż alkoholu w placówkach detalicznych. Stała opłata jest poważnym obciążeniem dla małych placówek detalicznych i stwarza preferencyjne warunki dla dużych sklepów.