W zakończonym właśnie kongresie Szczyt Zdrowie 2016; menadżerowie, politycy, urzędnicy, przedstawiciele sektora publicznego, świata biznesu oraz organizacji pozarządowych dyskutowali na temat kondycji systemu ochrony zdrowia w Polsce.

Prelegenci podeszli do problemu przez pryzmat gospodarczy. Wskazywano przykłady krajów UE, które na ochronę zdrowia swoich obywateli przeznaczają często ponad 10 proc. własnego PKB. W Polsce na ten sam cel wydaje się zaledwie nieco ponad 4 proc.

Niewystarczające fundusze są największym problemem, ale wyzwanie, przed którym stoi obecnie nasz kraj jest zupełnie inne: to starzejące się społeczeństwo i potrzeba edukacji. Eksperci przekonywali podczas dyskusji, że ludzkie zdrowie w połowie zależy od tego, co i jak jemy, czy uprawiamy aktywność ruchową. System służby zdrowia odpowiada raptem za 10 proc. naszego zdrowia.

- Możemy zaoferować ludziom długie życie w dobrym zdrowiu. Żeby jednak tak się stało, to musimy pomyśleć o edukowaniu społeczeństwa – podkreśla Mariusz Gujski, redaktor naczelny czasopisma „Służba zdrowia".

Zwracano też uwagę na inwestycje i sposób zarządzania służbą zdrowia. Podawano przykłady, m.in. pacjent, którym może się zaopiekować lekarz specjalista medycyny rodzinnej bądź specjalista w trybie ambulatoryjnym nie powinien trafiać do szpitala. - Bez zainwestowania w zdrowie publiczne, system zdrowia w przyszłości zbankrutuje – dodaje Gujski.

Wśród najważniejszych tematów poruszanych przez uczestników Kongresu były Narodowy Program Zdrowia, polityka lekowa państwa, jako element polityki zdrowotnej, a także znaczenie Podstawowej Opieki Zdrowotnej (POZ) dla systemu ochrony zdrowia. Prelegenci rozmawiali też na temat Narodowego Programu Chorób Rzadkich oraz zmian systemowych w onkologii. Jednym z ciekawszych zagadnień była też też przyszłość Narodowego Funduszu Zdrowia (NFZ).

Jednym z projektów, które mają zbliżyć nas do Europy, jest ustawa która pozwoli na swobodny i bezpłatny dostęp do leków dla osób powyżej 75 roku życia. W trakcie kongresu strona rządowa mogła swobodnie wymienić spostrzeżenia z przedstawicielami producentów leków. Niektórzy oponenci wprowadzenia ustawy wskazują na szereg problemów w tym niebezpieczeństwo ciągłości dostaw. - Założenia ustawy są bardzo dobre – tłumaczy Piotr Błaszczyk, wiceprezes Polskiego Związku Pracodawców Przemysłu Farmaceutycznego i wylicza korzyści: system powszechny, czyli bez żadnych ograniczeń i dla wszystkich pacjentów w grupie wiekowej 75+ oraz dostępność, którą krajowy przemysł farmaceutyczny jest w stanie zapewnić. - Pieniądze, które zostaną zainwestowane w polski przemysł farmaceutyczny, wrócą do budżetu państwa w postaci podatków pośrednich i bezpośrednich – mówi Błaszczyk i dodaje, że krajowy przemysł farmaceutyczny generuje dziś 100 tys. miejsc pracy i wytwarza 1 proc. PKB.

Organizatorami Kongresu byli Instytut Ochrony Zdrowia oraz Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego – PZH.