Lubelszczyzna kusi inwestorów

I faktycznie, z upływem lat podział na „Polskę A” i „Polskę B” staje się coraz mniej sensowny.

Przynajmniej, gdy chodzi o tradycyjnie uboższą i mniej ciekawą dla inwestorów Polskę wschodnią oraz regiony rzekomo znacznie bardziej atrakcyjne. Popatrzmy chociaż na Lubelszczyznę.

W perspektywie najbliższych lat na Lubelszczyźnie mają szansę powstać dwie duże i bardzo interesujące inwestycje przemysłowe. Pierwsza – to huta szkła w Leszkowicach, którą zamierza wybudować polski producent, BD Art Glass. BD Art, firma o czysto polskim kapitale, jest dostawcą m.in. luster i ramek na zdjęcia do wielkich sieci handlowych. Rodzinna firma będąca pięknym symbolem polskiego sukcesu – rozwijana krok po kroku, od podstaw. 

Inwestycje w produkcję szkła mają wszelkie perspektywy na osiągnięcie sukcesu.

Jest to podstawowy surowiec budowlany w nowoczesnych konstrukcjach, poza tym nowe unijne normy dotyczące okien przewidują, że za kilka lat będą się one składać z czterech szyb. Dzisiaj szkło sprowadzamy z Chin i Białorusi. Cały rynek mocno odczuł zamrożenie produkcji na Ukrainie, spowodowane brakami w dostawach prądu wskutek wojny na wschodzie tego państwa.

Wracając na polskie podwórko. Huta BD Art stanowi przykład zaangażowania prywatnego sektora w plan Morawieckiego. Będzie to – jeśli zostanie zrealizowana – jedna z największych inwestycji na ścianie wschodniej, zrealizowana dzięki kapitałowi prywatnemu. Huta i przyległa do niej kopalnia piasku ma dać zatrudnienie około 800 osobom. Koszt inwestycji to, bagatela, 400 mln zł. Wszystko nowocześnie i ekologicznie. 

Również na Lubelszczyźnie może powstać kopalnia węgla.

Eksploatację złoża, nazwanego imieniem bohaterskiego Jana Karskiego, planuje australijska spółka Prairie Mining. To poważny inwestor i poważny kapitał, notowany m.in. na giełdzie londyńskiej. I jakże cenny sojusznik dla polskiego rządu, walczącego o racjonalne podejście do węgla. Oto, wbrew uproszczonym twierdzeniom entuzjastów energii odnawialnej, węgiel nie jest w odwrocie, a przynajmniej nie każdy węgiel. Ten najcenniejszy, koksujący, rośnie w cenę. Jeżeli opłaca się sprowadzać go do Europy statkami z Australii, to tym bardziej warto inwestować w jego złoża tu, w Polsce. Od razu zaznaczę, że nowa kopalnia nie będzie żadną konkurencją do wchodzącej w skład Grupy Enea Bogdanki, która wydobywa surowiec w znacznej mierze na potrzeby macierzystego koncernu.

Dwie ważne, perspektywiczne inwestycje w regionie, który przez wiele lat musiał ostro gonić inne, bardziej rozwinięte województwa. Wielka szansa, ale i wielka odpowiedzialność – dla urzędników i decydentów. Od nich zależy, czy przedsięwzięcia ruszą szybko i bez przeszkód, oni zdecydują, czy będą dla inwestorów życzliwym partnerem. Lubelszczyzna potrzebuje takich inwestycji, a oczywiste jest, że liczy się dobra opinia. Jeżeli okaże się, że w regionie witają przedsiębiorców z otwartymi ramionami i robią wszystko, by im pomóc, to na Ścianę Wschodnią mogą w kolejnych dekadach popłynąć miliardy. I „Polska B” stanie się terminem, którego młode pokolenie w ogóle nie będzie rozumiało. Całe szczęście.