Renoma to także tradycja i historia

Tak już się dzieje, że na fali wolnorynkowych przekształceń na dalszy plan schodzą kwestie zachowania dziedzictwa kulturowego. Przykładem tego jest nasza kolej. Przez długie lata o zachowanie zabytków kolejowych na ziemiach polskich, a także o popularyzację wiedzy o nich dbało PKP Cargo. Spółka jest właścicielem Skansenu Taboru Kolejowego w Chabówce. Otacza znajdujące się w nim eksponaty stałą i fachową opieką konserwatorską. Organizuje w skansenie i w kilku parowozowniach w Polsce „Lato z parowozami”. To cieszący się dużą popularnością cykl imprez edukacyjnych popularyzujących kolej zwłaszcza wśród młodego pokolenia, z których najbardziej znana jest wieńcząca ten cykl „Parowozjada”.

I właśnie najbardziej zaangażowanie w ochronę i promowanie dziedzictwa Cargo wspólnie z Senatem i Instytutem Historii Nauki PAN zorganizowało w budynku parlamentu konferencję pt. „Ochrona dziedzictwa kolejowego w Polsce – historia, zasób, problemy i perspektywy”.

Uczestniczyli w niej m.in. wicemarszałek Senatu Bogdan Borusewicz, wiceminister infrastruktury i budownictwa Andrzej Bittel, prezes Zarządu PKP S.A. Krzysztof Mamiński, członek Zarządu PKP Cargo Zenon Kozendra oraz samorządowcy, naukowcy, eksperci z branży kolejowej i miłośnicy kolei z organizacji społecznych z całej Polski.

Podczas wydarzenia zgłoszono kilka rozwiązań, które mają pomóc w ochronie zabytków kolejowego dziedzictwa w Polsce. Senator Robert Gaweł, przewodniczący senackiego zespołu ds. zabytków kolejnictwa, który wspiera i popularyzuje inicjatywy dotyczące zabytków kolejowych, przedstawił petycję do premier w sprawie utworzenia w setną rocznicę odzyskania niepodległości Narodowego Muzeum Kolejnictwa w hołdzie polskim kolejarzom. Muzeum ma przechowywać i restaurować zabytki kolejnictwa oraz prowadzić nad nimi badania naukowe. Kolejna inicjatywa zakłada utworzenie międzyresortowego zespołu ds. dziedzictwa kolejowego w Polsce, którego zadaniem będzie przygotowanie regulacji prawnych w sprawie ochrony zabytków i usystematyzowanie potrzeb w tym zakresie w skali kraju. 

Wszystkie wspomniane powyżej inicjatywy są rzeczywiście potrzebne. Jednak tak, jak najtęższe urzędnicze głowy nie wymyślą nic dobrego dla przedsiębiorców bez rozmowy z przedsiębiorcami, tak i nie pomogą miłośnikom kolei bez dialogu z nimi. Bardzo dobrze, że do udziału w senackiej konferencji zaproszono przedstawicieli stowarzyszeń i klubów miłośników kolei, których pasją są zabytki kolejnictwa. To osoby, które społecznie prowadzą skanseny, są aktywne w cyberprzestrzeni, uczestniczą w akcjach ratowania zabytkowego taboru. Mają niejednokrotnie olbrzymie doświadczenie i praktykę, która znakomicie może przełożyć się na konkretne rozwiązania. Także dla promocji turystycznej Polski.

Skoro setki widzów z wielu krajów świata co roku goszczą na wolsztyńskiej „Parowozjadzie”, to mogą być ich tysiące, gdy skutecznie zachęcimy do podróży szlakiem historii polskiej kolei. A może być to podróż niezwykła!